معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات مراجعه صنعت به دانشگاه‌ها برای رفع نیازهای خود را از اثرات تحریم‌ها بر بخش پژوهش نام برد و گفت: از سوی دیگر نگران هستیم که با رفع این تحریم‌ها تمایل تامین نیازهای بخش صنعت در داخل از بین برود و به ساختارهای قبلی بازگردیم.
دکتر وحید احمدی، در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اثرات تحریم‌ها در بخش علمی کشور، افزود: تاکنون تحریم‌ها، فرصت‌هایی برای مراکز تحقیقاتی و پژوهشی بوده است به این معنی که صنعت را مجبور کرده است که برای رفع نیازهای خود به دانشگاه‌ها مراجعه کنند.
معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با بیان اینکه در گذشته بسیاری از صاحبان صنعت تمایل به خریداری تجیهزات موردنیاز خود از خارج را داشتند، اظهار داشت: در گذشته نصب تجهیزات و حتی مشاوره از طریق شرکت‌های خارجی صورت می‌گرفته است و دلیل این امر وجود برخی ادعاها در خصوص بالاتر بودن ضریب اطمینان و رسیدن به نتایج مطلوب بوده است.
وی با اشاره به پیشرفت‌های کشور در فناوری‌های هسته‌ای و دفاعی، خاطر نشان کرد: با اعمال تحریم‌ها موفقیت‌هایی در حوزه‌هایی چون دفاعی، صنایع نفت، الکترونیک و مخابرات کسب شده است.
احمدی در عین حال با بیان اینکه اعمال این تحریم‌ها تهدیدهایی در زمینه تامین تجهیزات آزمایشگاهی و ایجاد زیر ساخت‌های پژوهشی در کشور بوده است، ادامه داد: در حال حاضر این نگرانی وجود دارد که اگر تحریم‌ها برداشته شود مجددا ساختارهای اجرایی کشور به سمت وارد کردن نیازهای کشور حرکت خواهند کرد و دیگر تمایلی برای طراحی و ساخت خودرو ملی، موتور ملی، قطارها و ساخت بدنه خودرو نباشد.
وی با اشاره به عدم دسترسی دانشگاه‌ها به 60 درصد پایگاه‌های اطلاعاتی اضافه کرد: نیاز اصلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دسترسی به منابع علمی است در حالی که در دسترسی به مقالات، منابع علمی و کتاب‌های علمی مشکل داریم و جز چالش‌های اصلی دانشگاه‌ها محسوب می‌شود.
معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم با اشاره به وضعیت ثبت پتنت در شرایط تحریم، توضیح داد: در حال حاضر ثبت پتنت داخلی رشد خوبی داشتیم ولی در مرحله تجاری سازی و بهره برداری از دستاوردهای تحقیقات در صنعت هنوز هم با مشکلاتی مواجه هستیم.
احمدی نبود سرمایه گذاری ریسک پذیر را از جمله این مشکلات نام برد و اظهار داشت: در صورتی که سیاست‌های کلان کشور به گونه‌ای تبیین شود که فضای آزادی ایجاد شود و امکاناتی فراهم شود تا شرکت‌های خارجی به عنوان شریک وارد کشور شوند، قادر خواهیم بود تا با قابلیت‌های سایر کشور به توانمندیهایی دست یابیم کاری که کشورهایی چون مالزی و کره انجام دادند در حالی که تحریم هم نداشتند.
