دانشگاه‌های اندونزی نه تنها در رقابت با دانشگاه‌های برجسته جهان بلکه حتی برای رقابت با دانشگاه‌های آسیایی نیز با مشکلات جدی مواجه هستند.
به گزارش سرویس «دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با وجود اینکه دانشگاه‌های کشورهای همسایه اندونزی یعنی تایلند و مالزی در جمع 100 دانشگاه برتر آسیا در سال 2013 میلادی قرار گرفته‌اند اما هیچ‌یک از دانشگاه‌های اندونزی در این فهرست جایی ندارند.
این در حالی است که دولت این کشور سرمایه‌گذاری وسیعی را برای بهبود کیفیت آموزشی انجام می‌دهد اما به نظر می‌رسد این دانشگاه‌ها حتی قادر نیستند در جمع دانشگاه‌های کشورهای عضو منطقه «آسه آن» نیز بهترین باشند.
نخستین عاملی که سبب عدم بهبود کیفیت آموزشی در اندونزی می‌شود این است که استادان از میان افراد واجد شرایط انتخاب نمی‌شوند. در واقع اگر والدین انتخاب دیگری داشتند برای آموزش فرزندان خود افرادی را انتخاب می‌کردند که سطح علمی بالاتری از استادان دانشگاه‌های این کشور دارند. از سوی دیگر دانشجویان نیز اشتیاق چندانی به استاد شدن ندارند. آنها ترجیح می‌دهند پس از فارغ‌التحصیلی جذب کمپانی‌های بزرگ چندملیتی شوند. برخی از این کمپانی‌ها در ازای یک قرارداد به دانشجویان بورسیه تحصیلی اعطا می‌کنند و دانشجویان پس از فراغت از تحصیل می‌بایست برای این کمپانی‌ها کار کنند.
علاوه بر این دانشگاه‌های اندونزی سیاست‌های شفاف پذیرش دانشجو ندارند، کارشناسان دانشگاهی اغلب منفعل هستند و وقتی صحبت از پذیرش دانشجو یا استخدام استاد به میان می‌آید کمترین خلاقیت را به خرج می‌دهند.
مشکل دیگر عدم امنیت مالی استادان است. حقوق استادان در مقابل افرادی که با همین سطح تحصیلات در صنایع دیگر مشغول به کار هستند بسیار کمتر است. دستمزد اندک از جذابیت شغل استادی در اندونزی کاسته است. بسیاری از دارندگان مدارک دکتری، دانشگاه‌های خارجی را برای تدریس انتخاب کرده و درآمد بسیار بالاتری دارند.
علاوه بر این مشکلات، اعضای هیئت علمی برای کسب درآمد بیشتر به منابع مالی دیگر روی می‌آورند. آنها به تدریس خصوصی، مشاوره، فعالیت‌های تجاری و سخنرانی می‌پردازند تا به نوعی بتوانند کمبود حقوق‌های خود را جبران کنند. این مسئله استادان را از تعهد اصلی آنها در کیفیت آموزشی دور می‌کند. در واقع استادیِ تمام‌وقت یک شغل روی کاغذ است. بسیاری از استادان برای پرداختن به شغل‌های فرعی خود کلاس‌ها را لغو می‌کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اینترنتی یونیورسیتیزنیوز، به نظر می‌رسد هرچند وزارت فرهنگ و آموزش اندونزی در جذب 20 درصدی بودجه دولتی برای اختصاص به آموزش عالی با مشکل مواجه است اما دست‌کم باید فکری برای افزایش حقوق استادان خود کند.
