عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد در مطالعاتی بر روی نانوبیوسرامیکهای شیشه زیست فعال و هیدروکسی آپاتیت مشتق از استخوان حیوان، موفق به دستیابی به قابلیت افزایش زیستایی و تکثیر سلولهای بنیادی مغز استخوان انسان شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی وزارت علوم، عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد در مطالعاتی بر روی نانوبیوسرامیکهای شیشه زیست فعال و هیدروکسی آپاتیت مشتق از استخوان حیوان، موفق به دستیابی به قابلیت افزایش زیستایی و تکثیر سلولهای بنیادی مغز استخوان انسان شد.
بر اساس این گزارش، علی دوست محمدی عضو هیئت علمی گروه مهندسی مواد دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهرکرد در مطالعاتی بر روی نانوبیوسرامیکهای شیشه زیست فعال (ترکیب 63S ) و هیدروکسی آپاتیت مشتق از استخوان حیوان، موفق به دستیابی به قابلیت افزایش زیستایی و تکثیر سلولهای بنیادی مغز استخوان انسان شد.
وی هدف این تحقیقات را ارزیابی سمیت و فعالیت زیستی نانوبیوسرامیکهای شیشه زیست فعال (ترکیب 63S) و هیدروکسی آپاتیت مشتق از استخوان حیوان در تماس با سلولهای بنیادی مغز استخوان انسان، بیان کرد و گفت: در این پژوهش دو ترکیب نانوبیوسرامیکی شیشه زیست فعال و هیدروکسی آپاتیت طبیعی ساخته شدند و سمیت سلولی آنها در تماس با سلولهای بنیادی مغز استخوان انسان بررسی و ارزیابی شد که نتایج حاکی از عدم سمیت و فراتر از آن، قابلیت این مواد در افزایش زیستایی و تکثیر سلولهای بنیادی مغز استخوان انسان بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد، خاطرنشان کرد: با توجه مصرف نسبتاً بالای بیوسرامیکهای ترمیمکننده استخوان در دندانپزشکی و ارتوپدی، نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات این مواد، تأثیری به مراتب بیشتر در ترمیم و التیام نواقص استخوانی دارد که در صورت تکمیل آزمونهای نهایی، عرضه تجاری این محصولات بخش مهمی از نیاز جامعه پزشکی را برطرف میکند.
شایان ذکر است، در سالهای اخیر، بیوسرامیکها از جمله موادزیستی هستند که به علت ویژگیهای خاص خود مورد توجه دانشمندان و محققان قرار گرفته و شیشه زیست فعال و هیدروکسی آپاتیتها نیز از آن دستهاند که ویژگیهای منحصربهفرد آنها باعث شده است تا مطالعات بیشتری بر روی این مواد در مورد استفاده به عنوان ترمیمکنندهها، صورت گیرد.
کلمات کلیدی: تکثیر سلولهای بنیادی مغز استخوان، نانوبیوسرامیکها، سلولهای بنیادی مغز استخوان، سلولهای بنیادی، مغز استخوان، افزایش زیستایی و تکثیر سلولهای بنیادی، دانشگاه شهرکرد