افزایش درآمد و جمعیت جوان در کشورهای جنوب آسیا سبب رشد چشمگیر زنان دانشجو شده اما با این حال نقش زنان در رده‌های مدیریتی دانشگاهها همچنان کمرنگ است.
به گزارش سرویس «دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با وجود رشد چشمگیر دانشجویان زن در کشورهایی نظیر بنگلادش، افغانستان، هند، نپال، پاکستان و سریلانکا، پست‌های مدیریتی دانشگاهها همچنان از حضور زنان بی‌بهره هستند. «اسماعیل بادات»، مدیر شورای فرهنگی آموزشی انگلیس در منطقه جنوب آسیا معتقد است که بسیاری از زنان شاغل در دانشگاهها و مدیران آموزش عالی اغلب به صورت تصادفی به این سمت‌ها راه می‌یابند و این انتخاب‌ها از سوی آنها آگاهانه و از روی علاقه شغلی نبوده است.
به گزارش ایسنا به نقل از یونیورسیتی ورلدنیوز، در تمام کشورهای جنوب آسیا شرایط توسعه اقتصادی و موقعیت کلی زنان متفاوت است. اما یکی از مهمترین خصوصیات مشترک در میان زنان این کشورها، حکمرانی مردان بر آموزش عالی است. در تمام این شش کشور آسیایی مهم حضور زنان در اخذ مسئولیت‌های شغلی و مدیریتی در آموزش عالی به طرز وحشتناکی پایین است که جهانی شدن آموزش عالی نیز بر این مشکلات دامن می‌زند.
«بادات» تاکید کرد از آنجا که جنوب آسیا طی دهه آینده در صدد احداث 800 دانشگاه جدید دیگر و توسعه جدی آموزش عالی است، باید رویه حاضر و عدم تعادل جنسیتی در این منطقه تغییر کند. به عنوان مثال در هند از مجموع 12 میلیون دانشجوی دانشگاهها 44 درصد را زنان تشکیل می‌دهند در حالی که تنها 3 درصد از معاونان دانشگاه این کشور زن هستند. این در حالی است که در سوئد 43 درصد از روسای دانشگاهها را زنان تشکیل می‌دهند. این شرایط در افغانستان ناامیدکننده‌تر است. با اینکه تعدادی از کشورها نظیر هند و پاکستان در تلاشند حضور زنان در آموزش عالی را ترویج دهند اما افغانستان هنوز راه درازی در پیش دارد. در این کشور تنها یک پنجم دانشجویان زن هستند.
