معاون آموزشی و پژوهشی خانه تئاتر دانشگاهی کشور با اشاره به لزوم ورود قشر تحصیلکرده در جریان مدیریتی تئاتر تبریز گفت: ما قشری داریم که تحصیلکردههای تئاتر تبریز هستند، کسانی که برای این هنر هزینه زمانی و ریالی پرداختهاند و بهطور آکادمیک این علم را آموختهاند و باید امروز از این استعدادها استفاده کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، فرزین ریحانیراد صبح امروز در گفتوگو با خبرنگاران اظهار کرد: زمانی که ما میخواهیم با جریان تئاتری دنیا به روز باشیم، تنها نمیتوانیم به اندوختههای سالهای قبل متکی باشیم. پیشکسوتهای تجربی باید کمک کنند که فضا و عرصه برای فعالیت جوانترها باز شود.
وی با اشاره به اینکه افراد تحصیلکرده در حوزه تئاتر در تبریز کم نیستند، تصریح کرد: طی سفرهایی که در قالب برنامه تلویزیونی مجله تئاتر به استانهای مختلف داشتم، از نزدیک شاهد بودم که در مقایسه با سایر استانها در تبریز ظرفیت تئاتری بالایی وجود دارد و فقط کافی است فضایی پویا بهوجود آید تا از این طریق جریان متفاوتی در حوزه تئاتر رقم بخورد.
ریحانیراد، نبود الگوی مدیریتی صحیح برای تئاتر را از ایرادهای سیستم مدیریتی در این بخش عنوان کرد و گفت: مثلا یک مدیری در دورهای خاص میآید و تصمیم میگیرد به بُعد آموزشی پرداخت کند و دیگری علاقهای به ادامه این بحثها ندارد. اینکه روش مشخصی برای این تصمیمها وجود ندارد، ایراد بزرگی است.
معاون آموزشی و پژوهشی خانه تئاتر دانشگاهی کشور با بیان اینکه مدیر فرهنگی خوب بودن پارامترهای خاص و متفاوتی دارد، تصریح کرد: با توجه به اینکه مدیرکل جدید فرهنگ و ارشاد استان فردی آکادمیک هستند، قطعا به وضعیت آکادمیک هنر نیز توجه ویژهای خواهد داشت. بهتر است مدیرکل جدید فرهنگ و ارشاد استان گروهی از هنرمندان را به عنوان مشاور در کنار خود داشته باشند و این همفکریها بهطور سیستماتیک و پیوسته برقرار باشد.
این کارگردان تبریزی همچنین یادآور شد: مدیرکل هم میدانند که تناتر هنری است که باعث پیشبرد فرهنگ میشود و از طریق همین هنر میتوان به مسائل مختلفی مثل پرداختن به مسائل خانوادگی، باورهای دینی و پیشبرد مسائل اخلاقی و در نهایت مهیا شدن فضایی برای نشاط اجتماعی دست یافت.
وی با بیان اینکه باید سیستم تئاتری به گونهای باشد که افراد منزوی و دور شده از تئاتر دوباره با این هنر آشتی کنند و به صحنه بیایند، تصریح کرد: چرا باید کسی رغبت نکند دیگر تئاتر کار کند؟ چون یک دسته از افراد تصمیم گیرنده آمده و سلیقه های شخصی خود را اعمال کرده اند، این افراد نتوانستند به کار خود ادامه دهند.
سردبیر فصلنامه تخصصی تئاتر دانشگاهی گفت: اینکه هر کسی می خواهد بیاید در سالن اصلی خانه تئاتر تبریز نمایش اجرا کند اتفاق خوبی نیست و باید شان سالنها حفظ شود.
ریحانیراد در پاسخ به اینکه ارتقای کمی آثار نمایشی در سالهای اخیر در تبریز تا چه میزان در کیفیت تئاتر تبریز موثر بوده است، گفت: در سالهای اخیر تئاتر تبریز از لحاظ کمی و تعداد آثار بهتر شده، ولی وقتی میتوانیم بگوییم شرایط فعلی خوب است که فراتر از سقف موجود ببریم. مثلا یکی از اتفاقات خوب اخیر برای تئاتر تبریز نمایش رابینسون و کروزوئه بود که هم زبان جهانی دارد و هم قشر تولید کننده آن از قشر تحصیل کرده تئاتریها بودند.
وی با بیان اینکه تئاتر تبریز تنها در حلقه خاصی از مخاطبان گرفتار شده، اظهار داشت: عموما مخاطب تئاتر تبریز دانشجوها و هنرجوها هستند و متاسفانه نتوانسته از این سطح فراتر رود. همه گونههای تئاتری برای تمام طیفهای جامعه نیستند و یک دسته از تئاترها هستند که برای قشر خاصی اجرا میشود، اینکه ما تئاتر را به دل مردم ببریم، اتفاق خوبی است به شرطی که آن اجرا کننده به نیازهای مخاطب خود واقف باشد.
این کارشناس ارشد کارگردانی همچنین افزود: مثلا نمایشنامههای شاخص فلان سبک اروپایی چقدر به درد مردم تبریز میخورد و مخاطب میتواند با این اثر ارتباط برقرار کند؟ متاسفانه ما گاهی دچار عدم شناخت از مخاطب هستیم. باید از مخاطب شناخت پیدا کنیم و به همان نسبت خوراک فرهنگی را انتخاب کنیم. در سال های اخیر کارهای افرادی که مطالعه تئاتری داشتند، با روشهایی که آموختهاند موفق به جذب مخاطب بیشتری شده است.
کارگردان برتر تئاتر آذربایجانشرقی در سال 90 همچنین تاکید کرد: تئاتر خیابانی و نمایش رادیویی دو گونهای هستند که میتوانند با مردم در ارتباط باشند، چرا که برای دیدن اینها هزینهای پرداخت نمیشود و بهراحتی در دسترس هستند. در همین راستا طی سالهای اخیر اقدامات خوبی تحت عنوان جشنواره تئاتر خیابانی تبریزیم اتفاق افتاد که رویداد خوبی برای گسترده شدن مخاطبان بود.
به گفته این کارگردان تئاتر، توجه به سه عامل پژوهش، تولید و آموزش از مهمترین نکاتی است که باعث میشود این جریان بهوجود آمده کمی به جریانی کیفی نیز تغییر سطح دهد، چرا که خیلی از چیزهایی که تا چند سال قبل آموزش داده میشد، امروز تغییر کرده و در تئاتر دنیا منسوخ شده است. هیچ کدام از این سه بعد به تنهایی نمیتواند دردی از اوضاع فعلی تئاتر تبریز دوا کند.
ریحانی راد با بیان اینکه نمیتوانیم اوضاع کنونی تئاتر تبریز را با سالهای قبل مقایسه کنیم، چرا که هیچ چیزی شبیه سابق نیست، اظهار داشت: باید به تئاتر تبریز فراتر از میدان دانشسرا فکر کرده و دایره فکری تئاتری خود را بالا ببریم.
وی افزود: تئاتر تبریز باید پوستاندازی کند؛ یک سری اصول و قوائد خاصی است که تنها افراد آگاه و متخصص اینها را میشناسند که صرفا نباید این افراد آدم های دانشگاهی باشند.
ریحانیراد همچنین با اعلام این خبر که پیشنهاد دوره نمایشنامه خوانی را با مدیریت مجموعه خانه تئاتر مطرح کرده ایم که موافقت ضمنی آن اعلام شده است، گفت: بهطوریکه در این جلسات از یک سری نویسندههای معاصر ایرانی نمایش نامهخوانی داشته باشیم که حتما مورد استقبال اهالی تئاتر قرار میگیرد.
انتهای پیام/60001/ب40
به گفته این مدرس دانشگاه، امروز باید ببینیم چقدر حاضریم برای بهبود این جریان هزینه پرداخت کنیم تا تئاتر را به عنوان یک علم قبول کرده و از اساتید استفاده کنیم . مثلا از کارگردانان برجسته و بزرگ دعوت کنیم تا در شهر ما تئاتر کار کنند چرا که این همکاری با هنرمندان تبریزی باعث بهبود و رشد تئاتر ما خواهد شد.