استفاده از نانوکامپوزیت‌ها در اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌های بدن - پژوهشگران دانشگاه کردستان موفق به معرفی یک روش جدید بر پایه نانوکامپوزیت تهیه شده از نانولوله‌های کربنی برای اندازه‌گیری مقادیر ناچیز یک نوع آنتی بادی در سیستم ایمنی بدن انسان شدند.
پیشنهاد ویژه ایران مدرس: تولید نانوذرات محرک سیستم ایمنی بدن در برابر سلول‌های سرطانی
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، پژوهشگران دانشگاه کردستان موفق به معرفی یک روش جدید بر پایه نانوکامپوزیت تهیه شده از نانولوله‌های کربنی برای اندازه‌گیری مقایر ناچیز یک نوع آنتی بادی در سیستم ایمنی بدن انسان شدند.
بر اساس این گزارش، نانوکامپوزیت حاصله که به عنوان نانوآپتاحسگر است می‌تواند به عنوان بستر مناسبی برای استقرار و تثبیت آنزیم‌ها و پروتئین‌ها به‌کار رود.
بنابراین گزارش، ایمونوگلبولین E یکی از انواع آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی بدن انسان است که غلظت آن در خون بسیار پایین بوده و اساسا در پاسخ به واکنش‌های حساسیت‌زای شدید ایجاد شده و منجر به بیماری‌های گروه آلرژی مثل آسم و تب یونچه میشود.
از این رو، وجود روشی با حساسیت و قابلیت اطمینان بالا در اندازه‌گیری این آنتی‌بادی برای کاربردهای تشخیص کلینیکی و برآورد میزان بهبودی بیماران مبتلا به نوع مشخصی از آلرژی بسیار حائز اهمیت است.
بر اساس این گزارش، امروزه طراحی تست‌های تشخیصی قابل اعتماد برای تشخیص سریع آنتی بادی ایمونوگلوبولین E در سرم انسانی، تلاش‌ها و تحقیقات بسیاری در جوامع علمی جهان را به خود جلب کرده است بنابراین این آپتاحسگر می‌تواند کاربردهای بسیار زیادی در تشخیص‌های پزشکی داشته باشد.
سمیه خضریان محقق این طرح، گفت: در این کار ابتدا با استفاده از روشی ساده نانوکامپوزیتی شامل نانولوله‌های کربن چند‌دیواره، مایعات یونی و چیتوسان تهیه و سپس از این نانوکامپوزیت در اصلاح سطح الکترود استفاده شد. آپتامر ویژه ایمونوگلوبولین E با استفاده از گلوترآلدهید در نقش عامل اتصال دهنده، به صورت کووالانسی در سطح نانوکامپوزیت حاصله تثبیت و از متیلن بلو به عنوان حدواسط انتقال الکترون استفاده شد و در نهایت از تغییرات جریان الکتروشیمیایی حاصل از برهمکنش الکترود کربن شیشه‌ای اصلاح شده به‌وسیله نانوکامپوزیت و آپتامر با آنتی بادی ایمونوگلوبولین E به عنوان سیگنال تجزیه‌ای در اندازه‌گیری IgE استفاده شد.
پیشنهاد می شود مقاله ساخت نانو سیال خنک کننده صنایع خودروسازی و نیروگاهی را هم بخوانید.
وی افزود: در این کار تحقیقاتی از مخلوط شدن مقادیر mg 25/0 از چیتوسان، mg 3 نانولوله‌های کربنی، Lµ 10 مایع یونی (1-بوتیل-متیل پیریلیدیوم بیس (تری فلورو-متیل-سولفونیل) ایمید) این نانوکامپوزیت تهیه شد و در اصلاح سطح الکترود کربن شیشه‌ای استفاده شده است.
خضریان ادامه داد: در مراحل بعدی این تحقیقات آپتامر ویژه آنتی بادی ایمونوگلوبولین E به روش کوالانسی و به‌وسیله ترکیب گلوتارآلدهید بر روی الکترود کربن شیشه‌ای اصلاح شده با نانوکامپوزیت تثبیت شده و متیلن بلو به عنوان عامل ایجاد‌کننده سیگنال تجزیه‌ای برای اندازه‌گیری ترکیب آنتی بادی ایمونوگلوبولین E به‌وسیله برهمکنش با بازهای گوانین در توالی 45 بازی آپتامر مورد استفاده به سطح الکترود اضافه شد.
وی اظهار داشت: سپس ایمونوگلوبولین E طی مدت زمان انکوباسیون 40 دقیقه بر روی الکترود اصلاح شده قبلی قرار گرفت. پس از بهینه کردن پارامترهای مؤثر در عملکرد آپتاحسگر تهیه شده از قبیل زمان انکوباسیون IgE و نیز غلظت سطحی توالی آپتامر، آپتاحسگر طراحی شده برای اندازه‌گیری ایمونوگلوبولین E در نمونه‌های آزمایشگاهی و حقیقی سرم خون به‌کار گرفته شد.»
وی گفت: نتایج حاکی از آن است که نانوکامپوزیت حاصله بستر مناسبی برای استقرار و تثبیت آنزیم‌ها و پروتئین‌ها است. همچنین همخوانی نتایج حاصله با نتایج به‌دست آمده از روش استاندارد ELISA حاکی از کارایی بالای آپتاحسگر طراحی شده داشت.
وی افزود: از ویژگی‌های این نانوکامپوزیت می‌توان به سادگی تهیه این نانوکامپوزیت و اصلاح سطح الکترود، قیمت پایین تهیه این نوع الکترودهای اصلاح شده، کاربرد موفقیت آمیز این نانوزیست حسگر در آنالیز نمونه‌های حقیقی، پایداری و تکرارپذیری بسیار بالای این الکترودها و حدتشخیص پایین و محدوده خطی وسیع آن اشاره کرد.
مطالعه این مقاله هم مفید است: معرفی انواع مواد مرکب (کامپوزیت ها) و الیاف و ماتریس در کامپوزیت
شایان ذکر است، نتایج این کار تحقیقاتی که به وسیله سمیه خضریان، عبدالله سلیمی، هژیر تیموریان و رحمان حلاج از دانشگاه کردستان انجام شده است، در مجله Biosensors and Bioelectronics (جلد 43، 15 ماه می‌سال 2013) منتشر شد.
برای مشاهده لیست مدرسین و اساتید فعال در زمینه تدریس خصوصی مواد مرکب یا کامپوزیت بر روی عبارت تدریس خصوصی کامپوزیت کلیک کنید.
