عبدالجبار کاکایی می‌گوید انشا نیاز به نگاه ویژه دارد، نه این‌که کلاس انشا را کلاسی فوق برنامه و فانتزی بدانیم.
این شاعر که سابقه تدریس در زنگِ انشا را هم دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره کلاس انشا گفت: من فکر می‌کنم درباره کلاس انشا خیلی چیزها بستگی به معلم، حال و هوا و سابقه او دارد. معلم می‌تواند کلاس انشا را به یک کلاس مفید و کلاس کشفِ استعداد و آموزش قواعد نگارش و نویسندگی بدل کند، اما غالبا کلاس‌های انشا این‌گونه نیست و معلم‌ها تنها بر اساس ضوابط و قواعدی مشخص تدریس می‌کنند.
او در ادامه اظهار کرد: اما این اهمیت وجود دارد که به درس انشا نگاهی ویژه بشود و در چارچوب درس‌های دیگر به انشا نگاه نکنیم. انشا نباید فانتزی و فوق برنامه باشد. همچنین نباید در چارچوب دقیق درس‌های دیگر مثل دیکته و علوم باشد که دانش‌آموز آن را برای نمره گرفتن و حفظ کردن بخواند. این نگاه ویژه هم از طریق برگزاری دوره‌های آموزشی برای معلم‌ها امکان‌پذیر است. در این دوره‌ها می‌توان از نویسنده‌ها برای آموزش به معلمان استفاده کرد که چگونه استعدادیابی کنند و نوشتن را آموزش بدهند. اکثر اهل قلم از کلاس انشا و قضاوت معلم‌ها درباره نوشته‌ها و شعرهای‌شان خاطره خوبی ندارند.
کاکایی همچنین گفت: متأسفانه در مدارس هر معلمی به راحتی درس انشا را تدریس می‌کند، چه معلم ریاضی باشد و چه معلم ورزش. این در حالی است که معلم درس انشا اهمیت دارد و کلاس انشا باید همراه با کتاب خواندن، رفتن به محیط آموزش نویسندگی و دعوت از نویسندگان باشد.
او همچنین اظهار کرد: می‌توان در کلاس انشا اصول و قواعد نوشتن و سبک‌های نویسندگی را آموزش داد تا دانش‌آموز احساس کند در حال آموزش دیدن است. چون همه دارای استعداد نویسندگی نیستند و برخی برای نوشتن به ساده‌ترین شکلش به کلاس انشا نیاز دارند.
