شایع¬ترین اختلالات دستگاه ایمنی عبارتست از:
خود ایمنی – آلرژی – نقص ایمنی
خود ایمنی:
1. لنفوسیت¬های B و T در مرحله بلوغ در مغز استخوان و تیموس توانایی تشخیص مولکول¬های خودی از غیرخودی را کسب کرده¬اند.
2. در بیماری¬های خودایمنی، دستگاه ایمنی، مولکول¬ها یا سلول¬های خودی را به عنوان آنتی¬ژن بیگانه، مورد حمله قرار می¬دهند.
3. بیماری MS (مالتیپل اسکلروزیس) نوعی بیماری خود ایمنی است که ویژگی¬های مربوط به آن عبارتست از:
الف) غلاف میلین نورون¬های مغز و نخاع (یعنی نوروگلیا ها)توسط دستگاه ایمنی بیگانه تلقی شده و مورد حمله واقع می¬شود(پس همه نوروگلیا ها مورد حمله واقع نمی شوند بلکه به نوروگلیاهایی حمله می شود که میلین سازند ).
در بیماران MS، نورون های رابط آسیب نمی بینند(چون نورون های رابط میلین ندارند)و فقط نورون های حسی و حرکتی دستگاه عصبی مرکزی آسیب می بینند(که میلین دارند).
در بیماران MS،جسم سلولی نورون ها(چه حسی ،چه حرکتی و چه رابط ) و دندریت نورون های حرکتی که فاقد میلین هستند مورد حمله قرار نمی گیرند.