تأثیر منفی برخی نوشت افزارها بر خط دانش آموزان در این بخش توضیح داده شده است. با آغاز هر سال تحصیلی دانش‌آموزان ذوق و شوق تازه‌ای برای خرید نوشت‌افزار آن هم از نوع زیباترین و فانتزی‌ترین لوازم را دارند و والدین نیز بدون توجه به نکات لازم، به امرخرید اینگونه نوشت افزارها خصوصاً مدادها و خودکارهای غیراستاندارد اقدام می‌کنند.
پیشنهاد ویژه ایران مدرس: دانش آموزان را بدون صبحانه به مدرسه نفرستید
مسلم گلکار، مربی هنر مدارس ابتدایی در گفت‌وگو با خبرنگار «آموزش و پرورش» ایسنا، گفت: بارها در مدارس ابتدایی مشاهده شده که دانش آموزان خودکارهای بسیار ضخیم و غیراستاندارد و با رنگ‌های فسفری و همچنین مدادهای بسیار باریک یا قطور و یا خیلی بلند (حدوداً نیم متر) به مدرسه آورده و با ژستی خاص به نوشتن می پردازند؛ درحالی که ضخامت و بلندی غیراستاندارد و وزن سنگین قلم سبب می‌شود کودکان نتوانند خوش خط بنویسند چرا که قلم به راحتی در دست نمی‌چرخد و خط ، نازیبا می‌شود.
وی در ادامه افزود: بدلیل اینکه برخی دانش آموزان، خصوصاً کلاس اولی‌ها در نوشتن عادت دارند به مداد فشار بیاورند تا پُررنگ بنویسند، توصیه می‌شود برای آنها مدادهای نرم تهیه شود تا هم پُررنگ بنویسند وهم به انگشتان ظریفشان آسیب وارد نشود و از جهتی به مرور زمان عادت خواهند کرد به قلم، زیاد فشار وارد نیاورند.
گلکار در مورد انتخاب نوع قلم نیز گفت: خودکار و مداد باید به گونه‌ای باشد که در هنگام نوشتن بسیار روان بنویسد تا فرد مجبور نشود به آن فشار وارد کند. ضمناً در هنگام خرید از خودکاری که نوک میله آن معلّق باشد صرف نظر کنید؛ چرا که لغزش نوک خودکار، تعادل در نوشتن را از بین می‌برد.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: این در حالیست که دانش آموزان مقطع ابتدایی خیلی سریع کارهای مکرر در وجودشان نهادینه می‌شود و اگر در هنگام نوشتنِ تکالیفِ روزمره، تلاش نکنند تا قواعد خط نستعلیق را رعایت کنند، به مرور بد خط می‌شوند.
این مربی هنر ادامه داد: اکثر آموزگاران بر این باورند دانش آموزان دهه 80 به علت گرایش زیاد به سمت رایانه، عدم علاقه به نوشتن و زود خسته شدنِ عضلاتِ انگشتانِ دست، قسمتی از کار آموزش برای آنها دشوارشده به طوریکه در ساعات دیکته به کُند نویسی و بدخطی روی می‌آورند.
پیشنهاد می کنیم مقاله تدریس خصوصی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان را هم بخوانید.
گلکار درخصوص راهکار رفع کُندنویسی گفت: در حال حاضر بهترین راه حل این است که برای دانش آموز در هنگام نوشتن "زمان" بگیریم و او را تشویق کنیم تا بتواند هر پاراگراف را در کم ترین زمان اما خوش خط بنویسد و از طرفی به هیچ عنوان اجازه ندهیم در هنگام خسته شدن عضلات انگشتانش به نوشتن ادامه دهد که در این مواقع پنج دقیقه استراحت کافیست.
به گفته وی، دانش آموز وقتی یک پاراگراف یا یک جمله را مثلاً به مدت 7 دقیقه بنویسد و سپس متوجه شود پارگراف بعدی را چند ثانیه کمتر از بالایی نوشته تشویق خواهد شد که زمان را به حداقل برساند. ضمناً یادمان باشد؛ دانش آموزِ کُند نویس را هرگز با دیگران مقایسه نکنیم چرا که او در مرحله ایست که خود نیز از وضعیتش در نوشتن ناامید است و لذا فقط باید او را حمایت کرد.
گلکار تاکید کرد: این روش بسیار تأثیرگذار بوده و بسیاری از دانش آموزان توانسته‌اند از وضعیت کُند نویسی نجات یابند.
مطالعه مقاله چرا دانش آموزان به درس ریاضی علاقه ندارند هم مفید است.
این معلم هنر در پایان خاطرنشان کرد: هر دانش آموز دبستانی که از دیدگاه دیگران در زمینه خط بی‌استعداد است می‌تواند در کمترین زمان و با شیوه‌ای بسیار ساده، توأم با تشویق و مهربانی، خطش را زیبا و خوانا کرد، لذا به والدین توصیه می‌شود خط فرزندانشان را از همان دوران دبستان خصوصاً پایه اول بسیار جدی بگیرند.
